ویژگیهای یک نماینده اصلح در مجلس شوری اسلامی

انتخابات مجلس شورای اسلامی نزدیک است و لزوم شرکت آگاهانه در این حرکت حساس که نشانگر شعور بالای سیاسی ماست بر شناخت از کاندیدها و انتخاب بهترین افراد به عنوان نماینده مردم تاکید دارد و این که پاسخگوی این سئوال باشیم :

یک نماینده مطلع و آگاه مجلس شورای اسلامی باید چه ویژگی هایی داشته باشد ؟

آیا تا به حال به این سئوال فکر و اولویت های اساسی نماینده منتخب خود را تعیین کرده اید ؟

باید بدانید که:

1- نمایندگان در بدو ورود به مجلس شورای اسلامی طبق اصل 67 قانون اساسی به شرح زیر سوگند یاد می کنند :

"من در برابر قران مجید،به خدای قادر متعال سوگند یاد می کنم و با تکیه بر شرف انسانی خویش تعهد می نمایم‏ که‏ پاسدار حریم‏ اسلام‏ و نگاهبان‏ دستاوردهای‏ انقلاب‏ اسلامی‏ ملت‏ ایران‏ و مبانی‏ جمهوری‏ اسلامی‏ باشم‏، ودیعه‏ ای‏ را که‏ ملت‏ به‏ ما سپرده‏ به‏ عنوا ن‏ امینی‏ عادل‏ پاسداری‏ کنم‏ و در انجام‏ وظایف‏ وکالت‏، امانت‏ و تقوی‏ را رعایت‏ نمایم‏ و همواره‏ به‏ استقلال‏ و اعتلای‏ کشور و حفظ حقوق‏ ملت‏ و خدمت‏ به‏ مردم‏ پایبند باشم‏، از قانون‏ اساسی‏ دفاع‏ کنم‏ و در گفته‏ ها و نوشته‏ ها و اظهارنظرها، استقلال‏ کشور و آزادی‏ مردم‏ و تامین‏ مصالح‏ آنها را مد نظر داشته‏ باشم‏."

2- بموجب اصل 84 قانون اساسی هر نماینده در برابر ملت مسئول است و حق دارد در همه مسائل داخلی و خارجی کشور اظهار نظر نماید.

3- بموجب اصل 71 قانون اساسی "مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏ در عموم‏ مسایل‏ در حدود مقرر در قانون‏ اساسی‏ می‏ تواند قانون‏ وضع کند."

4- طبق اصل 76 قانون اساسی "مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏ حق‏ تحقیق‏ و تفحص‏ در تمام امور کشور را دارد.

5-بموجب اصل 80 قانون اساسی" گرفتن‏ و دادن‏ وام‏ یا کمکهای‏ بدون‏ عوض‏ داخلی‏ و خارجی‏ از طرف‏ دولت‏ باید با تصویب‏ مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏ باشد. "

6- طبق اصل 90 قانون اساسی " هر کس‏ شکایتی‏ از طرز کار مجلس‏ یا قوه‏ مجریه‏ یا قوه‏ قضاییه‏ داشته‏ باشد، می‏ تواند شکایت‏ خود را کتبا به‏ مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏ عرضه‏ کند. مجلس‏ موظف‏ است‏ به‏ این‏ شکایات‏ رسیدگی‏ کند و پاسخ‏ کافی‏ دهد و در مواردی‏ که‏ شکایت‏ به‏ قوه‏ مجریه‏ و یا قوه‏ قضاییه‏ مربوط است‏ رسیدگی‏ و پاسخ‏ کافی‏ از آنها بخواهد و در مدت‏ متناسب‏ نتیجه‏ را اعلام‏ نماید و در موردی‏ که‏ مربوط به‏ عموم‏ باشد به‏ اطلاع‏ عامه‏ برساند."

7- طبق اصل 87 قانون اساسی "رییس‏ جمهور برای‏ هیات‏ وزیران‏ پس‏ از تشکیل‏ و پیش‏ از هر اقدام‏ دیگر باید از مجلس‏ رای‏ اعتماد بگیرد"

8-بموجب اصل 88 قانون اساسی "در هر مورد که حداقل یک چهارم کل نمایندگان مجلس شورای اسلامی از رییس‏ جمهور و یا هر یک‏ از نمایندگان،‏ از وزیر مسوول‏، درباره‏ یکی‏ از وظایف‏ آنان‏ سوال‏ کنند، رییس‏ جمهور یا وزیر موظف‏ است‏ در مجلس‏ حاضر شود و به‏ سوال‏ جواب‏ دهد."

9- طبق اصل 89 قانون اساسی "نمایندگان‏ مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏ می‏ توانند در مواردی‏ که‏ لازم‏ می‏ دانند هیات‏ وزیران‏ یا هر یک‏ از وزرا را استیضاح‏ کنند، و در صورتی‏ که‏ حداقل‏ یک‏ سوم‏ از نمایندگان‏ مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏ رییس‏ جمهور را در مقام‏ اجرای‏ وظایف‏ مدیریت‏ قوه‏ مجریه‏ و اداره‏ امور اجرایی‏ کشور مورد استیضاح‏ قرار دهند، رییس‏ جمهور باید ظرف‏ مدت‏ یک‏ ماه‏ پس‏ از طرح‏ آن‏ در مجلس‏ حاضر شود و در خصوص‏ مسایل‏ مطرح‏ شده‏ توضیحات‏ کافی‏ بدهد. در صورتی‏ که‏ پس‏ از بیانات‏ نمایندگان‏ مخالف‏ و موافق‏ و پاسخ‏ رییس‏ جمهور، اکثریت‏ دو سوم‏ کل‏ نمایندگان‏ به‏ عدم‏ کفایت‏ رییس‏ جمهور رای‏ دادند مراتب‏ جهت‏ اجرای‏ بند ده‏ اصل‏ یکصد و دهم‏ به‏ اطلاع‏ مقام‏ رهبری‏ می‏ رسد."

چنانچه به وظایف ، تعهدات و اختیاراتی که اشاره شد بدون اغماض و تسامح و مصلحت اندیشی عمل شود،در این صورت مجلس در راس امور واقع و بسیاری از نابسامانی ها و ناهنجاری هایی که ممکن است کشور و مردم از آن رنج ببرند مرتفع خواهد شد. اما عملی شدن این امر منوط به حضور نمایندگان آگاه ، با دانش کافی علمی ، سیاسی و دلسوز مردم در مجلس شورای اسلامی است.


به این ترتیب تنها نمایندگانی می توانند از عهده وظایف نمایندگی مطلوب بر آمده و مجلس را در جایگاه واقعی خود یعنی راس امور قرار دهند و وضع مطلوب و دلخواه ملت را بوجود آورندکه واجد توانمندی ها و خصوصیات زیر باشند:

1- دارا بودن خصیصه عدالت جوئی و ایمان و اعتقاد به مفاد سوگند نامه ای که در مراسم تحلیف ایراد می شود.

2- برخورداری از تجارب، آگاهی ها و تخصص های متناسب با کمیسیون تخصصی که درآن عضویت خواهد یافت.

3- دارا بودن شهامت و شجاعت لازم برای عمل به وظایف و اطلاع از مسائل روز جامعه و مسائل جهانی .

4- حفظ استقلال و عدم سرسپردگی در برابر اشخاص حقیقی و حقوقی و فدا نکردن عدالت به پای منافع و مصلحت های فردی و گروهی .

5- بی نیازی و کشیدن دندان طمع و کاهش دلبستگی های مادی و خواسته ها و تمنیات شخصی.

6- برخورداری از سلامت مالی و اخلاقی و نداشتن انحراف و نقطه ضعف در زندگی خصوصی.

7- توجه به وظایف نمایندگی و صرفنظر کردن از سایر دل مشغولی ها و مشاغل موازی در طول دوران نمایندگی خود.

8- برخورداری از قدرت نطق و نفوذ کلام بالا.

9- عمل کردن به وظایف قانونی بر پایه معیارهای مندرج در قانون اساسی و شرع، بر اساس استباط و اجتهاد خود و اجتناب از هر گونه تقلید کورکورانه.

10- آشنایی با مشکلات و مطالبات مردم و مردمدار بودن.

11- صداقت در گفتار و کردار و اجتناب از هرگونه عوام فریبی.

12- ضمن پیگیری مطالبات کلان منطقه ای، برخورداری از نگرش ملی و فدا نکردن مصالح ملی به پای مصلحت های شخصی، بخشی و منطقه ای.

13- استفاده از مشاوره افراد با تجربه و کارامد و نخبگان درسطح حوزه انتخابیه و در سطح استان و کشور و بهره مندی از افکار عمومی و علم و تجربه دیگران و خصوصا نخبگان صالح .
14- در عزل و نصبها و واگذاری امور به دیگران به صلاحیتهای واقعی افراد توجه کند طوریکه شایسته ترین افراد به لحاظ تخصص و تدین در مسند امور جامعه قرار گیرند. افرادی که بتوانند در دوران مسئولیت خود گرهی از مشکلات مردم ، بخصوص طبقات فقیر جامعه را باز کنند و مورد قبول و وثوق مردم باشند.
از اینرو می توان نتیجه گرفت که نماینده مطلوب کسی است که واجد خصوصیات و شرایط مذکور باشد و سند افتخار یک مجلس هم در این است که مملو از نمایندگانی شود که کارنامه عملکرد آنان سرشار از خصایص و رفتارهای مورد اشاره و در نتیجه جلب رضایت موکلین خود باشد، در غیر اینصورت نمی توان به شکل گیری و استحقاق یک مجلس مطلوب و کارآمد دل بست .